Wat drijft jou om te werken als public health professional?
Publieke Gezondheid is een vakgebied dat gaat over het leven in totaal. Voor mij dekt de term ‘gezondheid’ dan ook niet de lading. Het gaat ook over welzijn en hoe we met elkaar omgaan.
Het gaat erom hoe je je omgeving in kunt richten en dus hoe je als individu je leven in wilt richten om te kunnen doen wat je wilt doen. Voor mij is de grote drijfveer dan ook om verbinding aan te brengen tussen al die gebieden en om professionals op allerlei vlakken bij elkaar te brengen en geïntegreerd te laten werken om een zo goed mogelijke situatie te creëren waarin mensen kunnen floreren en kunnen bereiken wat ze willen bereiken. Daarbij is de echte uitdaging om te durven kijken naar je medeprofessionals en de mensen die we willen bereiken zonder oordeel. En dan niet alleen kijken en natuurlijk luisteren zonder oordeel maar ook vanuit de beleving van mensen te gaan werken om ze zelf vorm te laten geven aan dat wat belangrijk voor ze is. De grootste kick voor mij is dan als er hele mooie dingen ontstaan die in eerste instantie niets met gezondheid te maken lijken te hebben maar die uiteindelijk wel deze gezondheid beïnvloeden.
Wat vind jij het meest aansprekende voorbeeld van public health in jouw werkveld?
Het mooiste wat ik gezien heb de laatste jaren is wat VMBO-leerlingen voor elkaar hebben gekregen omdat een directeur durfde te luisteren en los durfde laten. Hierdoor kregen deze leerlingen ineens het gevoel dat ze best wel wat konden en dat hun mening ertoe deed. In 2014 organiseerden ze voor het eerst een indoor obstakel run door hun school en sindsdien is dit tot een traditie aan het begin van het schooljaar geworden. Naast dat het leerlingen bij elkaar brengt, verbinding tussen meerdere jaarlagen, brengt het oo verbinding tussen leerkrachten en leerlingen en begrip vanuit die leerlingen waardoor de sfeer binnen school is veranderd. Inmiddels hebben we dergelijke processen binnen meer VMBO-scholen gezien en beginnen leerlingen meer zelf te ondernemen. Hiermee dus vanuit fysieke beweging meer sociale en mentale beweging. Ook hier is de samenwerking (school)beleid en praktijk van groot belang.
Waar ben je het meest trots op als public health professional?
Hoewel het moeilijk is om nu precies te zeggen waar ik het meest trots op ben als professional denk ik dat ik me het meest trots voel op het feit dat we erin geslaagd zijn om steeds meer preventie op de agenda te krijgen van beleidsmakers en dat we voor elkaar hebben gekregen dat er steeds meer mensen nadenken over hun gezondheid en hoe ze die zo goed mogelijk kunnen houden. Als ik uit het (verre) buitenland kom, realiseer ik me steeds weer dat we in Nederland al veel bereikt hebben vanuit de brede publieke gezondheid waardoor we deze hoge levensstandaard kunnen hebben en we ons om veel basisdingen niet druk hoeven maken. Ook realiseer ik me helaas wel ook dat we soms erg ver van de essentie van een goed leven af zijn komen te staan omdat we zo erg gefocust zijn op economisch gewin en toename in jaren van leven in plaats van kwaliteit van leven. Ik zie daar nog wel een enorme uitdaging. Meer in balans met de natuur en de focus op kwaliteit van leven in plaats van levensduur.